TASCIA

TASCIA

in nummis antiquis apud Camdenum in Britanna. ubi eos exhibet, cum equo absque freno currente, et inscr. TASCIA. in una parte; ex altera, in medio, cum literis his tribus VER. Davidi Povello tributum notat, adeoque is Tributum Verulamii (urbs Britanniae est) utram que vocem interpretatur: alios, nummos tributarios fuisse, qui in caput et agros im positi quotannis exigerentur a Romanis, existimare addens. Vide Camdenum, p. 314. 3. edit. Certe Tasca Gallica vox vetus est, quam pro praestatione agraria recentiores sumpsêre, uti pluribus docet Car. du Fresne. Unde, quod agri, huiusm modi praestationibus obnoxii, inquinati et commaculati quodammodo sint, factum ut Hispani vocem tacha, et Galli tasche, pro quolibet defectu, aut macula sumant. Sed et tasca Italis pera, seu sacculus est: hodieque Abbavillenses marsupium, quod a cingulo Maioris pendet, et symbolum Magistratus est, vocant la tasse du Maieur. Vide praefatum Auctorem in Glossar. pluribus de hac voce agentem.